شهید چمران،مرد ایثار و استقامت

مصطفی چمران در سال 1311 در تهران متولد شد.
وی تحصیلات خود را در مدرسه انتصاریه تهران آغاز کرد و در دارالفنون و دبیرستان البرز دوران متوسطه را گذراند؛ در دانشکده فنی دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد و در سال 1336 در رشته الکترومکانیک فارغ‏التحصیل شد و یک‏سال به تدریس در دانشکده فنی پرداخت.

او از 15سالگی در درس تفسیر قرآن مرحوم آیت‏الله طالقانی، در مسجد هدایت، و درس فلسفه و منطق استاد شهید مرتضی مطهری و بعضی از اساتید دیگر شرکت می‏کرد و از اولین اعضاء انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران بود.

او در مبارزات سیاسی دوران دکتر مصدق از مجلس چهاردهم تا ملی شدن صنعت‏نفت شرکت داشت و بعد از کودتای 28 مرداد و سقوط حکومت دکتر مصدق،‌ به نهضت‌مقاومت‌ملی ایران پیوست.

وی که در همه دوران تحصیل شاگرد اول بود، در سال 1337 با استفاده از بورس تحصیلی شاگردان ممتاز به آمریکا اعزام شد که در آنجا پس از تحقیقات‏علمی در جمع معروف‏ترین دانشمندان جهان در دانشگاه کالیفرنیا و معتبرترین دانشگاه آمریکا، با ممتازترین درجه علمی موفق به اخذ دکترای الکترونیک و فیزیک پلاسما گردید.

در دوران اقامتش در آمریکا، با همکاری بعضی از دوستانش، برای اولین‏بار انجمن اسلامی دانشجویان آمریکا را پایه‏ریزی کرد و از مؤسسین انجمن دانشجویان ایرانی در کالیفرنیا و از فعالین انجمن دانشجویان ایرانی در آمریکا به شمار می‏رفت که به دلیل این فعالیت‏ها، بورس تحصیلی شاگرد ممتازی وی از سوی دولت وقت (رژیم شاه) قطع می‏شود.

وی پس از قیام خونین 15 خرداد سال 1342 و سرکوب ظاهری مبارزات مردم مسلمان به رهبری امام‏خمینی(ره) دست به اقدامی جسورانه و سرنوشت‏ساز می زند و به همراه بعضی از دوستان مؤمن و هم‏فکر، رهسپار مصر می‏شود. در مصر به مدت دو سال، در زمان عبدالناصر،‌ سخت‏ترین دوره‏های چریکی و جنگ‏های پارتیزانی را می‏آموزد و به عنوان بهترین شاگرد این دوره شناخته می‏شود که به همین جهت فوراً مسئولیت تعلیم چریکی مبارزان ایرانی به عهده او گذارده می‏شود.

بعد از فوت عبدالناصر، برای ایجاد پایگاه چریکی مستقل، برای تعلیم مبارزان ایرانی، رهسپار لبنان می‏شود و به کمک امام موسی‏صدر، رهبر شیعیان لبنان، حرکت محرومین و سپس جناح نظامی آن، سازمان «امل» را براساس اصول و مبانی اسلامی پی‏ریزی می کند.

با پیروزی انقلاب اسلامی ایران بعد از 21 سال دوری از وطن‌، به وطن باز می‏گردد و با آن‏ که در استمرار برنامه‏هاى خود در لبنان نیز دخالت داشت، به دستور امام خمینی (ره) همه تلاش خود را صرف تربیت اولین گروه‏های پاسداران انقلاب در سعدآباد معطوف می‌کند.

با بالا گرفتن توطئه‌‏هاى خطرناک و جدایى‏ طلبانه در کردستان با آن‌که معاون نخست‌‏وزیر بود، با سازمان‌دهى و به‏ کارگیرى نیروهاى مسلّح و بخصوص مردمى، به خنثى‏سازى توطئه‌هاى سخت دشمنان در پاوه پرداخت.

دکتر چمران بعد از این پیروزی به تهران احضار شد و از طرف رهبر انقلاب، امام‏خمینی(ره)، به وزارت دفاع منصوب گردید.

وی در پست جدید، برای تغییر و تحول ارتش از یک نظام طاغوتی، به یک سلسله برنامه‏های وسیع بنیادی دست‌زد که پاک‏سازی ارتش و پیاده کردن برنامه‏های اصلاحی، یکی از این برنامه ها بود.

همچنین، چمران در اولین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، از سوی مردم تهران به نمایندگی انتخاب شد و تصمیم داشت در تدوین قوانین و نظام جدید انقلابی، بخصوص در ارتش، حداکثر سعی و تلاش خود را بکند تا ساختار گذشته ارتش را تغییر دهد.

با آغاز جنگ تحمیلى راهى خوزستان شد و فرماندهى نیروهاى داوطلب مردمى و نظامى را تحت عنوان «ستاد جنگ‏هاى نامنظم» در اهواز را بر عهده گرفت.

ایجاد واحد مهندسی فعال برای ستاد جنگ‏های نامنظم و ایجاد هماهنگی بین ارتش، سپاه و نیروهای داوطلب مردمی که در منطقه حضور داشتند از برنامه‌های مهمی بود که وی در ابتدای جنگ تحمیلی انجام داد.

در طول جنگ یک بار از دو قسمت پای چپ زخمی شد، اما نه‌تنها حاضر به ترک اهواز و ستاد جنگ‏های نامنظم و حرکت به سمت تهران برای معالجه نشد، بلکه حتی بیش از یک شب در بیمارستان اهواز نماند و در همان شبی که در بیمارستان بستری بود، در جلسه مشورتی فرماندهان نظامی به همراه استاندار خوزستان و نماینده امام در سپاه پاسداران (شهیدمحلاتی) که در کنار تخت او در بیمارستان تشکیل شد بود، پیشنهاد حمله به ارتفاعات الله‏کبر را مطرح کرد که بالاخره در سی‏ویکم اردیبهشت ماه سال 1360 ، با یک حمله‌ هماهنگ و برق‏آسا، ارتفاعات الله‏اکبر فتح شد که پس از پیروزی سوسنگرد بزرگترین پیروزی تا آن زمان محسوب می شد.

سرانجام دکتر چمران در ظهر سی‌ویکم خرداد سال 1360 در روستایى به ‏نام «دهلاویه» در نزدیکى سوسنگرد با ترکش خمپاره به‌ شهادت می‌رسد.

پیکر او ابتدا در اهواز و سپس در تهران تشیع می‌شود و سپس در بهشت‌زهرا در قطعه 24 برای همیشه آرام می‌گیرد.

گوشه‌ای از وصیت‌نامه شهید چمران
... به خاطر عشق است که فداکاری می‌کنم.
به خاطر عشق است که به دنیا با بی‌اعتنائی می‌نگرم و ابعاد دیگری را می‌یابم.
به خاطر عشق است که دنیا را زیبا می‌بینم و زیبائی را می‌پرستم.
به خاطر عشق است که خدا را حس می کنم، او را می‌پرستم و حیات و هستی خود را تقدیمش می کنم.
عشق هدف حیات و محرک زندگی من است.
زیباتر از عشق چیزی ندیده‌ام و بالاتر از عشق چیزی نخواسته‌ام.

روحش شاد و یاد گرامی

نظرات شما عزیزان:

احمد

ساعت14:45---31 خرداد 1391

[وب سایت]

سلام سید خوشحالم کردی اومدی

منم با تبادل لینک موافقم شما لینک شدین
پاسخ:تشکر از لطف شما همسنگر گرامی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: